محبت به اهل بیت(ع)، وسیله نجات
محبت به اهل بیت(ع)، وسیله تقرب به خدا
پیامبر اکرم(ص) می فرماید:
برای هر چیزی سروری است و محبت من و محبت علی(ع) سرآمد آن چیزهایی است که جویندگان تقرب، به وسیله آنها مقرب می شوند و آن عبارت است از: اطاعت از پروردگارشان.1
1. بحارالانوار، ج 27، ص 129.
محبت به علی(ع)، سوزاننده گناهان
حضرت محمد(ص) فرموده است: «محبت حضرت علی بن ابی طالب(ع)، گناهان را می سوزاند، همان گونه که آتش، هیزم را می سوزاند».1
1. همان، ج 39، ص 266.
محبت اهل بیت(ع)، کفاره گناهان
امام رضا(ع) می فرماید: «محبت ما اهل بیت، کفاره گناهان است و حسنات را چند برابر می کند».1
1. همان، ج 68، ص 100.
پیام ها:
ـ محبت ورزی و دوستی با اهل بیت و خاندان وحی(ع)، آلودگی های افراد را پاک و خوبی ها و ویژگی های ارزنده در آنان ایجاد می کند.
ـ محبت علی(ع) نه تنها آثار گناهان گذشته را از بین می برد، همچون سدّی محکم و استوار، از مرتکب شدن به گناهان بعدی مانع می شود. با محبت به اهل بیت(ع) می توان خود را از انجام گناه بیمه کرد.
ـ در صورتی که با محبت و اشتیاق اهل بیت(ع) جان به جانان بسپاریم، هنگام مرگ، آثار محبت و عظمت آن را به روشنی و گرمی درک خواهیم کرد.
ـ محبت، اکسیر است و آثار گناهان را درهم می شکند و آنها را به حسنه تبدیل می سازد. محبت اهل بیت(ع)، شفابخش دل ها و زندگی قلب های مرده است.
ـ در قلبی که سرشار از محبت علی(ع) و خاندان پاک وحی است، جایی برای گناه نیست.
ـ محبت و شوق شدید، مانند مغناطیس است و تا وقتی وجود دارد، محبّ را به سوی محبوب می کشد و آنگاه که مجذوب محبوب شد، با او سنخیت می یابد و آثار و صفات محبوب در محبّ تجلی می کند.
خواهی که ز دوزخ برهانی دل و تن
اثنی عشری شو و گزین مذهب من
ایشان سه محمدند و چارست علی
با موسی جعفر و حسین و دو حسن
